"Deman" Artur Urbanowicz

Biorąc pod uwagę to, co dzieje się w dzisiejszym świecie, niemal każdego dnia jesteśmy świadkami tego, jak na naszych oczach trwa walka dobra ze złem. I niestety mając świadomość tego, jak wiele jest wokół nas niesprawiedliwości, cierpienia i krzywd z przykrością muszę pokusić się o przeświadczenie, że to zło przybiera na sile i zwycięża dobro. Przyznam szczerze, że śledząc codzienne doniesienia w mediach, niejednokrotnie pomyślałam sobie, że nasz kraj i świat potrzebuje kogoś, kto wreszcie silną ręką przywróci ład i porządek, a ludziom pozwoli odzyskać poczucie utraconego bezpieczeństwa. Ktoś niczym jeden z naszych ulubionych komiksowych superbohaterów Spider- Man. Teraz kiedy piszę te słowa, z ogromną ulgą przyjmuję fakt, że nic podobnego nie może zaistnieć w naszych realiach, a to dlatego, że właśnie jestem po lekturze najnowszej książki Artura Urbanowicza „Deman”, o której chcę wam dziś opowiedzieć, w której autor pokazał nam czytelnikom, jak mogłoby wyglądać nasze życie, gdyby taki superbohater pojawił się w naszej polskiej rzeczywistości, ale zacznijmy od początku.

Przystępując do lektury książki, poznajemy trzech głównych bohaterów, ale to dwóch z nich wysuwa się na pierwszy plan powieści. Pierwszym z nich jest Dorian, młody wikary pełniący posługę kapłańską w jednej z warszawskich parafii. Dorian skrywa pewien sekret. Jest ojcem. Ma córkę, która nic o nim nie wie. Jej matka Ewa również nie ma pojęcia o tym, że to on może być ojcem jej dziecka. To, co kiedyś wydarzyło się między Dorianem i Ewą, było wynikiem jednorazowej pokusy, której mężczyzna uległ, będąc już diakonem. Dziś, kiedy my czytelnicy wkraczamy w jego życie, widzimy, że śledzenie i obserwowanie Ewy i jej córki stało się dla wikarego obsesją.

Drugim ze wspomnianych bohaterów jest Dawid Volkodlak niezwyciężony mistrz walk MMA, którego kochają tłumy. Choć obaj żyją w zupełnie różnych środowiskach i zajmują się zupełnie czymś innym wkrótce w życiu Doriana stanie się coś, co sprawi, że  pojawi się jeden wspólny mianownik, który niejako będzie ich ze sobą łączył. Pewnego dnia bowiem Dorian uczestniczy w nieudanej próbie egzorcyzmu młodej kobiety przeprowadzanej przez proboszcza będącego jego zwierzchnikiem. Po tym zdarzeniu zaczyna dostrzegać u siebie różne nadprzyrodzone moce. W pierwszej kolejności zdaje sobie sprawę z tego, że kiedy zbliża się do drugiego człowieka, jest w stanie poznać jego wszystkie przewinienia, oszustwa, krzywdy i traumy, a jak się przekonacie podczas lektury książki, jest to dopiero początek jego nadprzyrodzonych zdolności. Tak oto narodził się człowiek demon. Jednak to, czego doświadcza Dorian, nie jest klasycznym opętaniem, a zupełnym jego odwróceniem, ponieważ demon nie ma władzy nad Dorianem. To on całkowicie panuje nad swoimi mocami i może je wykorzystać w dowolny sposób.

Wiedząc, że teraz może wyczuć wszelkie zło, postanawia podjąć z nim walkę. Wkrótce jednak to, co miało służyć dobru, przekracza cienką granicę zła.

W tym momencie autor zadaje nam pytanie: „Czym jest dobro, jaka jest jego definicja"? Czyż bowiem nie jest tak, że pojęcie dobra jest subiektywne dla każdego z nas. Jak się przekonacie, Dorian również był przekonany, że czyni dobro, a jednak jego działania sprawiły, że w oczach ludzi stał się potworem. Każdy z nas jest przekonany o tym, że jest dobrym człowiekiem i dąży do czynienia dobra, ale, czy droga, którą chcemy je osiągnąć, na pewno zawsze jest tą właściwą? O tym przekonacie się już sami, spędzając czas z najnowszym literackim dzieckiem Artura Urbanowicza.

Kolejnym stawianym przez pisarza pytaniem jest: „Dlaczego chcemy być dobrzy"? Czy naprawdę to dobro wypływa z nas samych, czy może jesteśmy dobrzy, ponieważ boimy się kary za nasze złe czyny? Czy gdybyśmy mieli zapewnioną bezkarność, anonimowość, nieśmiertelność nadal, chcielibyśmy czynić tylko dobro? Zanim odpowiecie sobie na to pytanie, koniecznie przeczytajcie „Demana”.

A teraz wróćmy na chwilę do tego, że jak wspomniałam wcześniej, dwóch bohaterów książki coś łączy. Otóż Dawid również ma swoje nadprzyrodzone moce, które zyskał w wyniku pewnego zdarzenia z dzieciństwa, a które to zdolności odcisnęły się tragicznym piętnem na nim jako dziecku i mają swoje konsekwencje do dziś.

„Deman” to wciągający i dynamiczny horror fantasy będący jednocześnie ukłonem w stronę kultu superbohaterów. Jednak każdy znajdzie tu coś dla siebie, ponieważ mamy także wspaniale poprowadzoną warstwę obyczajową, w której bohaterowie, jak każdy z nas nie są bez skazy. Mają swoje problemy i tajemnice. Nikt z nas nie jest nieskazitelny. Kto jest bez winy, niechaj pierwszy rzuci kamieniem. A także warstwę psychologiczną skłaniającą nas do wielu przemyśleń i refleksji, ale o tym przekonacie się, spędzając czas z książką, do czego serdecznie was zachęcam. Mimo że książka jest niezłą cegiełką, to czyta się ją bardzo szybko z rosnącą ciekawością tego, co wydarzy się za chwilę, a to dzięki świetnym plot twistom występującym na końcu każdego rozdziału, które sprawiają, że od książki nie można się oderwać. To wszystko w połączeniu z rewelacyjnie wykreowanymi postaciami bohaterów oraz ogólnym dopracowaniem książki w każdym aspekcie sprawia, że jej lektura jest wspaniałą ucztą literacką.

[Materiał reklamowy] Agencja Media&Work.