"Perunowy kwiat" Andrzej Konefał

Współczesna literatura dla dzieci i młodzieży to obszar, który coraz śmielej sięga do korzeni kultury i mitologii, aby opowiedzieć o uniwersalnych wartościach w nowatorski sposób. W dobie, gdy młodzi czytelnicy mają dostęp do niezliczonych opowieści, autorzy stają przed wyzwaniem stworzenia dzieła, które nie tylko wciągnie w świat wyobraźni, ale także skłoni do refleksji. Andrzej Konefał w swoim audiobooku "Perunowy kwiat" podejmuje się tego zadania, zręcznie łącząc starosłowiańską legendę z problematyką współczesności. To opowieść, która, choć osadzona w baśniowym świecie, stawia pytania bliskie każdemu, niezależnie od wieku. W swojej recenzji postaram się zbadać, w jaki sposób autorowi udało się stworzyć dzieło, które jest zarówno magiczne, jak i głęboko ludzkie.

"Perunowy kwiat" to baśń dla dzieci i młodzieży, która przenosi czytelnika do magicznego świata, inspirowanego słowiańskimi legendami. Wraz z czwórką spokrewniony ze sobą bohaterów: Zosią, Hanią, Mają i Alanem, wyruszamy na poszukiwanie legendarnego kwiatu paproci. W trakcie swojej podróży dzieci spotykają fantastyczne stworzenia i przeżywają niesamowite przygody.

Jednym z największych atutów "Perunowego Kwiatu" jest osadzenie fabuły w polskim folklorze. Konefał sięga do źródeł bliskich polskiej kulturze. Legenda o kwiecie paproci, w tej historii przekształcona w "Perunowy Kwiat", staje się osią, wokół której budowana jest cała akcja. Cień, będący uosobieniem zła i zagrożenia, jest wykreowany na wzór słowiańskiego demona, co nadaje mu unikalny, mroczny charakter. Autor z dużą wrażliwością opisuje las i jego tajemnice, sprawiając, że staje się on niemalże kolejnym bohaterem. To właśnie w nim tkwi moc, zarówno ta dobra, jak i zła. Świat fantastyczny nie jest tu oderwany od rzeczywistości – jest integralną częścią miejsca, w którym żyją bohaterowie, co buduje wiarygodność tej opowieści.

Na uwagę i uznanie zasługują również kreacja postaci dzieci. Każde z nich ma własną, wyraźnie zarysowaną osobowość. Zosia i Hania to rodzeństwo, których relacja opiera się na bliskości i wzajemnym wsparciu. Maja i Alan, jako kuzyni, wprowadzają do grupy inną dynamikę, co prowadzi do zabawnych i wzruszających interakcji.

Konefał sprawnie pokazuje, jak w obliczu zagrożenia dzieci uczą się współpracować, przezwyciężać swoje lęki i dążyć do wspólnego celu. To klasyczna historia inicjacyjna, w której bohaterowie z dzieci stają się odważnymi młodymi ludźmi. Ich relacje nie są idealne – zdarzają się sprzeczki i nieporozumienia, co czyni je bardziej realistycznymi. Autor wspaniale ukazuje głębię psychologiczną postaci.

Warto również nadmienić, iż "Perunowy kwiat" to nie tylko fascynująca opowieść przygodowa, ale także wzruszająca historia o sile rodziny. Autor z dużą wrażliwością ukazuje relację między kuzynami, ich wzajemne wsparcie. W miarę rozwoju akcji dzieci uczą się, że prawdziwa magia tkwi w umiejętności współpracy i wzajemnym zaufaniu. Wszystko, o czym słuchamy, w piękny sposób opowiada także o sile przyjaźni, odwadze i wierze w siebie.

Pisarzowi udaje się pokazać, że magia niekoniecznie musi być czymś odległym i niedostępnym. To opowieść, która przekonuje, że cudowność można znaleźć nawet w otaczającej nas naturze, w starych opowieściach przekazywanych z pokolenia na pokolenie, a przede wszystkim w sile ludzkiego ducha. To baśń, która w subtelny sposób zachęca do refleksji nad tym, co jest w życiu najważniejsze i do poszukiwania piękna w tym, co nas otacza. To mądra i cenna lekcja o szacunku dla natury.

Wyjątkowości, a przy tym niezwykłości nadaje tej książce również język, jakim posługuje się autor. Jest on naprawdę piękny i bogaty. Pisarz używa wielu barwnych opisów i porównań, dzięki czemu świat przedstawiony w książce staje się bardzo realistyczny. Słuchając "Perunowego kwiat", można poczuć się tak, jakbyśmy my sami brali udział w tej magicznej przygodzie. Bez wątpienia, do takiego wręcz odczuwania tej historii w dużej mierze przyczyniła się wspaniała interpretacja lektorki Karoliny Kaliny. Sprawia ona, że tej historii słucha się z ogromną ciekawością i zaangażowaniem.

Jestem przekonana, że "Perunowy kwiat" spodoba się zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom, którzy lubią baśniowe historie i chcą poznać słowiańską mitologię. I chodź na początku mojej recenzji pisałam, że jest to opowieść dla dzieci, to jednak teraz mogę zapewnić was kochani, że ma ona charakter mocno uniwersalny. To także świetna propozycja dla dorosłych, którzy cenią piękną opowieść z mądrym przesłaniem. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka magicznej i pouczającej przygody.

Mam nadzieję, że po przeczytaniu mojej recenzji już wiecie, że polecam wam, coś naprawdę wartościowego i godnego uwagi. Gdyby jednak znalazł się ktoś niezdecydowany, to z pewnością ostatecznym argumentem przekonującym jest fakt, iż "Perunowy kwiat" to opowieść, którą ojciec stworzył jako osobisty dar dla swojej córki, pierwowzoru postaci Hani. To historia, która miała być dziedzictwem ojca dla córki i towarzyszyć jej na zawsze. Wierzę, że ten osobisty wymiar skłoni Was do spędzenia czasu z tą baśnią wspólnie z dziećmi. Ta unikalna więź, odzwierciedlona w książce, czyni ją nie tylko piękną fantastyczną opowieścią, ale także głębokim, poruszającym świadectwem miłości i więzi rodzinnych.

[Materiał reklamowy] Autor Andrzej Konefał, Wydawnictwo Postępu.

MOŻNA SŁUCAĆ NA

 LEGIMI